काला बादल

उसले फगत मागेकी थिई

टन्टलापुर घामबाट,

मुसलधारे वर्षाबाट अनि

कठ्याङ्ग्रीदो जाडोबाट

जोगाउने घरमा

मीठो खानाको एक गाँस !

***

उसको सपना पूरा भएको थिएन

तर ऊ पूरा हुने आश गर्थी,

त्यो दिनसम्म जुन दिन

काला बादलले

उसको बाली बगाइदिए,

उसको छाप्रो बगाइदिए,

उसका आशा बगाइदिए,

उसको जिन्दगी बगाइदिए !

***

अहिले ऊ व्यर्थै रुन्छे !

किनकि उसको क्रन्दनले

झरी बनेर बर्सेका

काला बादलमाथि बसेका देउतालाई

उठाउन सक्दैन !